Europa in beeld

Vrijdag 24 mei
We vertrekken met onverwacht mooi weer, al is het nog koud. Maar een groot deel van de dag schijnt de zon en we hebben maar twee buitjes. Over de snelweg naar Kassel gaat vrij vlot, hier en daar wat werkzaamheden, maar niets langdurigs. Vanaf Kassel over een mooie, secundaire weg naar Eisenach. Je zit hier in het voormalige Oost-Duitsland, wat te merken is aan slechte wegen en verlaten, onttakelde fabrieken. In Eisenach hebben we een plek uitgezocht bij de Wartburg. Je mag daar op het parkeerterrein overnachten. De burcht ligt een heel stuk buiten het stadje, je moet een smalle, bochtige weg omhoog rijden. En dan bij de kassa een kaartje kopen. We moeten parkeren achter een bus tot zes uur, waarna je dan op de parkeerplaats beneden mag gaan staan. Heerlijk rustig, maar als om kwart over vijf blijkt dat alle campers vertrokken zijn, vinden we het toch een beetje te eenzaam. Er is nog een camperplaats in Eisenach, bij een dealer van campers. Dat lijkt eerst ongezellig op een industrieterrein, maar de eigenaar heeft er iets van gemaakt en er staan al zes campers als we aankomen. Een vriendelijke man, die ook nog broodjes in de aanbieding heeft de volgende morgen. Prima plek dus!

 

Zaterdag 25 mei
De  zon schijnt als we wakker worden en dat blijft een groot deel van de dag zo. De temperatuur houdt nog steeds niet over, maar met de zon op je hoofd achter glas krijgen we het gewoon warm. De route langs de Tsjechische grens is prachtig en op een gegeven moment kom je weer in voormalig West-Duitsland. Het is alsof je een knop omdraait: de weg is meteen weer goed en de stadjes waar je door komt ogen een stuk beter onderhouden en gezellig. Via allerlei slingerwegen komen we aan in Waidhaus, wat nog verergerd wordt door allerlei Umleitungen, waar de Becker helemaal van in de war raakt. Maar uiteindelijk komen we er toch. Het is een boerderij, met een aantal camperplekken op een grasveldje. De voorzieningen zijn erg oud, maar het is een prachtig plekje. Dus we overnachten er heerlijk.

Zondag 26 mei
We worden wakker met regendruppels, en die regen houdt de hele dag aan. Om acht uur komt de bakker op het terrein (heerlijk verse broodjes) en dan horen we van een andere camperaar, dat er voor ’s middags sneeuw voorspeld is! Weer rijden we langs de Tsjechische grens, door een heel mooi gebied. En inderdaad, als we boven de 1000 meter komen,  valt er wat  natte sneeuw, die op de hogere bergen blijft liggen! En dat eind mei! We hebben dus vast niet alle mooie plekjes gezien, want het wordt steeds bewolkter en op een gegeven moment rijden we door de wolkenflarden. Het laatste stuk rijden we weer naar beneden richting Donau, waar we een mooi plekje vinden bij een jachthaven in Vilshofen, ongeveer 20 km. Van Passau. Er is inderdaad een mooi fietspad langs de Donau, maar het weer is veel te slecht om dat zelfs maar een klein stukje te proberen. We hebben mooi zicht op de brug over de Donau en het dorp aan de overkant.

Maandag 27 mei
Het regent nog steeds en we maken in de stromende regen onze grijs water tank leeg en het toiletje in de keurige toiletten bij de jachthaven. We rijden via Passau langs de Donau Oostenrijk in en zien het mooie dal, ondanks de nog steeds stromende regen .  Het landschap is prachtig, voor zover we kunnen zien. Op een parkeerplaats stoppen we even voor thee, waardoor we wat schepen zien langsvaren. We rijden door Linz, een lelijke industriestad en steken de Donau over daar. Verder langs de linkeroever, nog steeds mooi. We hebben een camping uitgezocht in Grein, direct aan de Donau. Maar het wordt een deceptie: door alle regen (en slechte drainage) komen we meteen vast te zitten in de modder en moeten veel moeite doen om er weer uit te komen. Dat kost ons ook nog een contourlichtje. Als we op het pad zijn gaan staan komt de baas zeuren dat we anderen in de weg staan. Dat maakt de maat vol en we gaan een andere plek zoeken: dan maar niet aan de Donau, het regent toch veel te hard om te gaan fietsen. We rijden de brug over en een stukje het dal in.  Na ongeveer 5 kilometer vinden we in Ardagger Markt een fijne, gratis plek waar we prima kunnen staan. ’s Avonds om negen uur houdt het zelfs op met regenen!

Dinsdag 28 mei
Als we wakker worden schijnt de zon! Dat belooft veel goeds, met een wolkenloze hemel. We rijden verder langs de Donau, op weg naar een andere camping. Maar dan zien we, in Aggsbach Markt opeens een echte camperplek aan de Donau! We bedenken ons geen moment en zoeken een mooi plekje. Dat is een schot in de roos, we zien boten langskomen en het blijft de hele dag prachtig weer. Aan de overkant  is een mooie ruïne te zien, en ’s middags gaan we lekker een stukje fietsen richting Wenen. Die Donauradweg is niet overdreven: prachtige fietspaden, soms vlak langs de rivier, soms iets er vanaf en door schattige dorpjes. Het is even zoeken, maar in Spitz vinden we zelfs een cafeetje met heerlijk ijs. En dan peddelen we rustig weer terug naar de camperplek. Het is zulk mooi weer dat we buiten kunnen zitten op het grasveld en zelfs buiten kunnen eten. Genieten!

Woensdag 29 mei
Het is bewolkt als we wakker worden, maar wel droog, dus we besluiten nog een dagje te blijven. De bakker komt om half negen met verse broodjes. We halen wat boodschappen in het dorp en drinken koffie. Als de zon goed doorkomt eten we een broodje en gaan de andere kant op fietsen. Bij het restaurantje hebben we gevraagd of er ergens een lampje te koop zou zijn in de buurt. Twee dorpen verder blijkt een Fiat garage te zijn, die inderdaad het juiste lampje hebben. Dus dat is mooi. We maken een mooie fietstocht, waarbij we de Donau oversteken via een ingenieus systeem om omhoog te komen: het lijkt wel een parkeergarage die je oprijdt! Ook wel een beetje eng trouwens. Aan de andere kant fietsen we een stukje terug en steken we via een sluis bij Melk de Donau weer terug over. We zoeken naar een winkel voor broodjes, omdat het morgen een feestdag blijkt te zijn en alles dicht is. Maar dat lukt niet, dus dat wordt kräckers en oude broodjes morgen. Terug bij de camper vervangt Jelle het lampje, en dan blijkt ook de zekering gesprongen. Het is erg zoeken welke het is, maar uiteindelijk doet alles het weer.

Donderdag 30 mei
Het is vandaag Sacramentsdag, dus als we verder rijden langs de Donau worden we in een dorpje tegengehouden voor een lange processie. Ook zijn alle winkels dicht en kunnen we nog net drie broodjes scoren bij een tankstation. Erger is dat het weer gaat regenen en niet meer stopt die dag. We rijden naar Tulln, maar zien al dat voorbij Krems de Donau veel minder leuk en drukbevaren is. We komen op een redelijke camping terecht dit keer en wandelen een stukje langs de Donau en een jachthaven in de stromende regen.

Vrijdag 31 mei
Nog steeds slechts weer, maar we gaan op weg naar de Neusiedler See. We hebben een camperplek uitgezocht bij een jachthaven aan het meer, maar die blijkt er na een lange, mooie rit niet te zijn. Twee dorpjes terug vinden we een plekje op een camping zoals we ze niet meer willen: krap bemeten en je ziet het hele meer niet. Een lichtpuntje is dat het ’s avonds stopt met regenen en zelfs opklaart. Toch besluiten we de volgende dag verder te gaan.

Zaterdag 1 juni
We rijden met mooi weer om het meer heen naar Podersdorf, waar bij een wijnboer een aantal plekken zijn met uitzicht, volgens de gids. Dan zien we in elk geval iets. Het is een schot in de roos: een mooie plek en de zon blijft de hele dag stralen aan de hemel. Dus we pakken de fiets en peddelen naar het gezellige stadje, waar een strand is en een pier met gezellige winkeltjes. Het waait hard dus er zijn veel kitesurfers bezig, leuk om te zien. Tegen de harde wind in fietsen we nog een eind langs het meer, dat je veelal goed kunt zien van deze kant. Ook allerlei vogels en andere dieren, zoals paarden zijn er te vinden. Terug gaan we langs een soort binnenmeertje, het pad is erg vies door de langdurige regen, maar een mooie tocht.

Zondag 2 juni
Helaas tikt de regen weer op het dak, maar we hebben een mooie tocht geplanned: een stukje door Hongarije (saai, vinden wij) en dan langs de grens door Burgenland en net over de grens van Steiermark, waar we een prachtige plek vinden bij een Jausenstation in Unterlamm, heel stil met een mooi uitzicht in het dal. Helaas zijn er geen voorzieningen hier, maar het kost dan ook maar 1 euro per persoon toeristenbelasting. We kunnen wel ons toiletje legen gelukkig.

Maandag 3 juni
We besluiten een stukje Slovenië te proberen, een nieuw experiment voor ons. Maar eerst moeten we water hebben en daarom rijden we langs een camperplek die we ook op het oog hadden, bij een oliemolen in Eichfeld. Er zijn daar veel van dergelijke molens in de buurt, blijkbaar is het een belangrijke industrie hier. De camperplek is schitterend en rustig, die moeten we onthouden voor later. Daarna rijden we via secundaire wegen Slovenië binnen en vinden een goeie camping in Maribor. Eindelijk is de temperatuur wat hoger en een groot deel van de dag droog weer. We schrikken wel als we op tv zien dat in Oostenrijk veel wateroverlast is. Waar wij langs de Donau gefietst hebben vorige week staat nu helemaal onder water, net als veel plekken in Salzburgerland en Passau in Duitsland. Wat een ellende voor die mensen.

Dinsdag 4 juni
Slovenië is inderdaad een mooi groen land waar we doorheen trekken. Alleen die taal! Ons miniwoordenboekje biedt niet genoeg uitkomst voor de bordjes die we niet snappen. Maar we overnachten op een mooie camping aan de rivier de Savenije in Recica, waar ook een meertje op het terrein is. Helaas door alle bomen geen tv-ontvangst, dus kijken we maar een meegebracht filmpje. En slapen heerlijk op het rustige terrein.

Woensdag 5 juni
We willen graag op een camperplek in Stavinoha (Kamniska) staan, omdat die ons erg leuk lijkt. Ook dit weer een mooi dal, zelfs met nog hogere bergen. Het kost wat moeite de benodigde boodschappen te bemachtigen en geld te tappen. De camperplek is inderdaad prachtig, we staan er als enigen, de beheerder spreekt goed Nederlands en is zeer bereidwillig. ’s Middags maken we een mooie wandeling langs weer een woest stroompje, en vangen af en toe een glimp van de gletsjer op. Wel inspannend, dat geklim, maar goed voor de conditie.

Donderdag 6 juni
We rijden een mooie route door de bergen en door het natuurpark van Dolina Logarska. Aan het eind valt het weer tegen zoals eerder: je komt op een parkeerplaats tussen de bomen terecht en ziet niets van de mooie bergen. De camperplek is een lege  parkeerplaats zonder iets, dus daar gaan we niet staan. We rijden verder richting Oostenrijk en maken een mooi bochtje terug naar Slovenië over de Seebergsattel. Er zijn hier niet veel campings of zo, dus rijden we maar een eind door naar Radovljica. Onderweg komen we in een hoosbui terecht, de straten lijken wel kolken en onder een viaductje staat het zelfs blank. Gelukkig is het bij de camping weer droog, maar die valt toch een beetje tegen. Vlak naast een zwembad, waar kampioenschappen bezig zijn, dus tot halverwege de avond onverstaanbare commentaren en volksliederen voor de winnaars.

Vrijdag 7 juni
Nu komen we in de buurt van het mooie gedeelte van Slovenië en dat klopt ook wel: eerst langs het bekende Bled met het meer, waar we in een grijs verleden ooit al eens waren. En dan verder naar het meer van Bohinj, midden tussen de bergen, heel mooi gelegen. De camping is vlak aan het water, heel rustig en we vinden nog een plek met zicht op het water ook. Alles moet nog een beetje op gang komen, maar toch zijn er al mensen en elk half uur komt er een rondvaartboot langs.

Zaterdag 8 juni
Verder lang het nationale park van Triglav, de nationale berg van Slovenië. Eerst een stukje terug richting Bled, via een andere weg en dan over allemaal smalle weggetjes met zicht op prachtige bergen. Wat een slecht wegdek hier, ook al proberen ze regelmatig de ergste gaten handmatig dicht te gooien. Bij Mojstrana slaan we een heel smalle weg, stijging 25%, in naar Vratan, waar je de grote berg heel goed kunt zien. Aan het eind blijkt dat er ook bussen naar boven gaan, niet te geloven. Maar het uitzicht is prachtig en we hebben geluk: geen wolken voor de besneeuwde toppen. We laten ons weer langzaam naar beneden zakken en komen op een kleine camping in Dovje terecht om te overnachten.

Zondag 9 juni
De laatste tocht door Slovenië moet de mooiste weg van het land zijn. Vanaf Kransjka Gora met 24 bochten omhoog en 26 weer naar beneden. Inderdaad is het een prachtige weg met mooi uitzicht. We drinken koffie op de pas en gaan dan naar de kleine camping in Bovec. Daar vinden we een mooi overnachtingsplekje onder de bomen.

Maandag 10 juni
Over de pas van Predil komen we dan eindelijk in de Dolomieten van Friuli terecht, en wat is het er mooi. Prachtige bergen waar je maar kijkt en erg rustig. We volgen een mooie weg en komen op een gemeentelijke camperplek bij het meer van Barcis uit. Prachtig aangelegd, maar we staan er ’s nachts helemaal alleen, en dat is toch een beetje griezelig zo. Niet voor herhaling vatbaar.

Dinsdag 11 juni
We gaan weer een stukje verder over smalle weggetjes naar Cimolais, waar een kleine mooie camping zou zijn midden tussen de bergen. Het blijkt te kloppen, maar is nog niet open. Gelukkig is de beheerder bezig met grasmaaien ter voorbereiding van het seizoen, en we mogen er gratis een nachtje staan. Inderdaad: wat een prachtige bergen overal! En heel stil ook nog. We fietsen even naar het dorp voor brood in een klein winkeltje.

Woensdag 12 juni
Op naar de mooie toppen van de Drei Zinnen. We slapen op een camperplek die ons getipt is door Ruud en Cora, inderdaad een prachtig plekje. Onderweg kijken we al onze ogen uit naar alle mooie bergen. Ter plekke gaan we met een jeep omhoog naar de Monte Piana, waar een soort openluchtmuseum van de 1^e Wereldoorlog is. Maar ook prachtig uitzicht op de mooie bergen rondom. Boven blijkt dat er nog veel sneeuw ligt en het is ook nogal een geklauter naar alle onderdelen van het museum, dus dat laten we verder maar zitten. In het zonnetje bij de berghut wachten we tot de jeep komt die ons weer naar beneden brengt. We kunnen goed merken dat we ook hoog zitten, want ’s nachts koelt het af tot 1.7 graden.

Donderdag 13 juni
We besluiten het bekende passentochtje van de Sella Ronde te rijden, zeker omdat het mooi weer is. Inderdaad zijn de bergen prachtig te zien overal en is het een prachtige tocht. Jammer dat er zoveel motoren zijn die halsbrekende toeren uithalen. We overnachten op een camperplek in Arabba, met uitzicht op de bergen.

Vrijdag 14 juni
Als we vertrekken is het weer wat minder, er zijn veel meer wolken, zodat je de bergen niet goed ziet. Via de passo de Pordoi gaan we richting Bolzano, waar we een beetje met de route in de knoop komen. Op weg naar Merano is het erg druk, maar dat wordt weer beter als we afslaan naar het Schnallsdal. Een prachtig stil dal met dorpjes waar ooit Otzi gevonden werd hoog in de bergen op de grens met Oostenrijk. Helemaal aan het eind is een mooi camperplek, wel prijzig. Het is er erg rustig, ook in het bergdorp, ondanks dat het een zomerskigebied is. Prachtig uitzicht op de Oetztaler Alpen.

Zaterdag 15 juni
We rijden het dal weer uit en gaan richting Zwitserland. Dat lijkt ons leuker dan de drukke wegen in Italië. Niet over de Stelviopas deze keer, maar een stuk richting Reschenpas en dan linksaf naar Santa Maria. Een prachtige route, door stille dorpjes met smalle straatjes. In Zernez worden we omgeleid door de politie, en blijkt een etappe van de Ronde van Zwitserland te starten. Een stukje verderop vinden we een leuke camping, waar we de hele wielermeute langs zien komen.

Zondag 16 juni
Via St. Moritz en de Malojapas rijden we Zwitserland weer uit. We willen bij het Comomeer overnachten en konden in de boeken al niet zo goed een leuke camperplek vinden. En het is ook nog zondag en prachtig weer, dus ontzettend druk overal. Uiteindelijk komen we op een leuke camping in Dongo terecht, met zicht op het meer. Eindelijk zomer: we zitten tot ’s avonds laat buiten en kunnen moeilijk slapen in de warmte.

Maandag 17 juni
We rijden naar het Lago Maggiore, via een leuke doorsteek langs het meer van Lugano. Je gaat wel vier keer de grens tussen Italië en Zwitserland over en het is nu definitief zomerweer. We komen ergens halverwege bij het meer uit en rijden het half om, om in Ghiffa op een terrassencamping terecht te komen. Jammer dat het zo heiig is, je ziet bijna de overkant niet. En het is nog steeds erg warm.

Dinsdag 18 juni
We rijden door een armoedig deel  van Italië naar een mooi zijdal van het dal van Aosta. Daar vinden we een schattig campinkje aan een woeste stroom, waar nog bijna niemand aanwezig is. Heerlijk rustig om te overnachten.

Woensdag 19 juni
Verder via het dal van Aosta richting de St. Bernhardpas. Van de beheerder hoorden we gisteren dat die nog maar net open is. Soms is het lastig dat we hoger dan drie meter zijn: op een gegeven moment moeten we bijna 40 km. Omrijden om 11 km. Verder weer op de provinciale weg uit te komen. Blijkbaar is er ergens een laag viaduct of zo. Daar komen we niet echt achter. Maar het dal waar we door rijden is prachtig, met op een  gegeven moment een heel mooi uitzicht over het dal beneden. Bij de pas aangekomen ligt er inderdaad nog heel veel sneeuw overal, maar het dooit ook flink: de putten kunnen het water niet verwerken. Dan rijden we weer door Zwitserland, een stukje bekend terrein langs Martigny. Via secundaire wegen komen we langs een mooi stuk Meer van Genève (ook weer heiig) is Lausanne. Daar is een camperplek bij een hele grote camping. Niet zo gezellig en ook geen zicht op het meer, maar goed genoeg voor een nachtje.

Donderdag 20 juni
We willen op ons gemak naar huis rijden in drie dagen, dus vandaag gaan we weer de grens over naar Frankrijk. Via allerlei mooi weggetjes komen we in de Elzas terecht, waar we op een leuke camping staan vlak bij de Ballon d’Alsace en vlak bij de bron van de Moezel. Het is er nog erg rustig en we slapen heerlijk.

Vrijdag 21 juni
Weer een stuk verder naar het noorden, in de buurt van Metz komen we terecht op een camping bij een mooi meertje. Ook hier nog een prachtig stukje Frankrijk. Leuk om zo terug te rijden.

Zaterdag 22 juni
Nu de laatste etappe over de snelwegen: nog ongeveer 450 km. Vanaf Metz, via Luxemburg en België naar huis. Bij Brussel en Antwerpen is het erg druk, maar verder hebben we een goede reis en treffen thuis een mooi geschilderd huis aan!
Al met al een schitterende negenlandentocht.