2012 Noorwegen kort video
Noorwegen 2012
Dagboek vakantie Noorwegen 2012
24 mei
We vertrekken met het mooiste weer van de wereld, uitgezwaaid door de Beren, inclusief Otto, die net drie dagen op de lagere school zit en daar heel trots op is.
Het eerste uur file bij Zeist, daarna gaat het redelijk vlot door Duitsland heen en naar zuid-Denemarken, waar we de bedoelde boer met plek vlot vinden.
Een prachtige rustige overnachting, hij heeft zijn zaakjes goed voor elkaar. De twee aanwezige hondjes zijn zeer waaks, maar snel aan ons gewend en komen steeds buurten. En een beetje bedelen natuurlijk.
25 mei
Verder door Denemarken, een beetje een pechdag. Een flinke ster in de voorruit, we moeten contact opnemen met Carglass in Nederland. Omdat we de boot geboekt hebben, spreken we af dat Carglass Noorwegen ons belt voor een afspraak.
Dat gebeurt netjes, en we spreken af ’s avonds nog naar de zaak te rijden.
We zijn veel te vroeg bij de boot, waar ook nog blijkt dat de boot te laat zal zijn. Maar onze via internet aangeschafte kaartjes zijn er netjes.
Uiteindelijk komt de boot totaal vijf kwartier later, en bij het inladen blijkt dat wij en alle andere hoge campers achteruit de boot op moeten: een heel avontuur!
Onderweg blijkt de boot technische problemen te hebben, waardoor we pas om kwart over tien op de kade staan in Kristiansand. We mogen toch nog komen, en hebben flink oponthoud bij de douane, doordat de lui in het busje voor ons ruzie maken met de ambtenaar.
Uiteindelijk zijn we pas om even voor elven bij de garage, waar de ster netjes geharst wordt. Vakwerk!
En daardoor zijn we pas om over half twaalf op onze overnachtingsplek, waar we doodmoe in bed rollen.
26 mei
Heerlijk geslapen en opgeknapt, nog steeds prachtig weer. We vertrekken richting Setesdal, een prachtige route, steeds langs meertjes en fjorden en leuke plaatsjes.
In de buurt van Valle slaan we linksaf, en dan wordt het pas echt mooi: smalle weg, al gauw met sneeuw aan beide zijden, dus dat is oppassen voor tegenliggers.
En de meren die we nu zien zijn bevroren, met nog veel sneeuw op de bergen!
We hoopten ons hier te laten verrassen door een camping, maar de eerste die we zien is heel mooi, maar helaas nog potdicht. En dan komen we steeds hoger en meer sneeuw, dus die camping, dat wordt lastig!
Over het hoogste punt komen we al snel weer in het groen, en op een wegsplitsing zijn zelfs twee campings aangegeven!
Dat moet lukken! Bij de eerste zijn in elk geval mensen, dus dat geeft moed. Het is niet meteen duidelijk, waar je je moet melden en betalen, maar de winkel aan de overkant weet raad: voor een zacht prijsje staan we een nacht aan een mooi stroompje met sneeuwbergen op de achtergrond. Dat wordt genieten!
27 mei
Na een heerlijke nachtrust gaan we eerst een mooie route rijden richting de Lysebotn, heel veel sneeuw en prachtige bergen! Bij het uitzichtpunt Kjerag filmen we uitgebreid de fjord beneden, en keren dan om. De terugweg is minstens zo mooi.
Daarna gaat de reis verder richting Stavanger, een heel eind over weg 45, ook prachtig. We slaan af naar de boot naar Oanes, die vrij snel komt.
Aan de overkant maken we eerst een ommetje over het schiereiland Idse, heel mooi. Dan rijden we langs de kust naar Jorpeland. We gaan eerst kijken bij de camperplaats in de jachthaven, maar omdat we water nodig hebben, en dat blijkt daar niet te zijn, komen we toch op de leuke camping aan de fjord terecht. Mooi uitzicht, alleen erg scheef, dus we gaan maar douchen in het sanitairgebouw ’s ochtends.
28 mei
Verder de tocht naar het noorden varen we twee keer over deze keer. De tweede boot moet de kapitein blijkbaar lunchen of iets anders, want als de auto’s eraf zijn, gaan de bomen weer dicht, en pas na een poosje mogen de auto’s erop. Weer een prachtige tocht, af en toe erg smalle weggetjes. Vanaf Etne rijden we de oude weg (Postensvejen) naar Skanevik, waar ergens een camperplek bij een boer moet zijn, heel mooi aan de fjord. Het is niet op de plek van de coördinaten, maar wel een stukje verderop, en niets teveel gezegd. Wat een prachtplek!
Een heel oude boerderij met een antiek grafveldje blijkbaar, vlak aan de fjord.
29 mei
We rijden verder naar Skanevik, waar we weer overvaren naar Utarnik. Op zoek naar een plek om koffie te drinken komen we per ongeluk in een tunnel naar een schiereilandje terecht. Terug maar weer langs de kust van de Folgefonn, heel smal af en toe, maar wel steeds mooi uitzicht op de fjord en langs allerlei kleinere en grotere plaatjes. In Rosendal is zelfs een camperplek achter een industriegebouw, maar dat is wel erg ongezellig, en we hebben eigenlijk ook wel service nodig.
Bij Ulsarnik gaan we rechtsaf de bergen in, op zoek naar de gletsjer. Eerst een erg onduidelijk weggetje, later wel bewegwijzerd. Prachtig! Een hele serie stuwmeren achter elkaar, vandaar waarschijnlijk ook het mooie asfaltweggetje. Opeens staat er een hek over de weg, en kunnen we dus niet verder. Terugkeren op onze schreden dus maar.
Langs de kust passeren we eerst nog twee campings, en komen uiteindelijk in Aernes terecht op een leuke camping, met hele vriendelijke oudere mensen. Een mooi veldje, met weer mooi zicht op de fjord en de bergen aan de overkant.
30 mei
Met hulp van de beheerders legen de we het toiletje en de vuilwatertank en vullen het schoon water bij. Dan weer op weg. Na een poosje door een hele lange tunnel naar de andere kust, die we verder volgen. Hier staan heel veel fruitbomen aan weerskanten van de weg, en is het duidelijk wat meer bewoond.
We passeren Utne, waar je kunt overvaren, en komen dan weer op de smalle kustweg uit. We besluiten wat vroeger te stoppen, en komen op een leuke camping uit Lohne. Mooie grindplekken langs de kust, weer met mooi uitzicht!
We genieten van het zonnetje, totdat de bewolking toeneemt en het te koud wordt.
31 mei
De weg blijft smal tot Jondalen, waar we geluk hebben met de boot: hij komt er net aan, en we kunnen mee.
Via een vrij grote weg met een heleboel tunnels komen we vlak langs Bergen en dan op het eiland Sotra.
Daar vinden we een plek met mooi uitzicht op het vele water rondom. Het waait nogal straf, en het is niet meteen duidelijk waar je moet aanmelden en betalen.
In de hytter huizen blijkbaar diverse buitenlandse werknemers, we zien heel wat vreemde nummerborden.
1 juni
We besluiten het eiland wat beter te bekijken, of liever de ketting van eilanden, wat een bruggen! Eerst naar het noorden, waar het steeds smaller en smaller wordt. Bij het uiterste puntje kijken we uit over het water en draaien om. Dan weer terug naar het zuiden, op zoek naar een camping op een andere plek dan gisteren.
Het eerste plekje waar volgens de kaart een camping moet zijn levert niets op, maar bij de volgende plek staat bij de afslag al een bordje met camping. Dus dat belooft veel goeds. Een heleboel bochten en smalle weggetjes later is er inderdaad een camping aan zee: heel veel vaste plekken met hoge hekken er omheen (voor de wind natuurlijk), maar een bordje bij de ingang meldt, dat er beneden bij het strand een paar plekken zijn voor passanten. En je kunt ook je vuil water kwijt. We rijden naar beneden, en inderdaad: een prachtige grindplek om te staan, pal aan het water. De beheerster is er snel om ons te verwelkomen, later blijkt dat ze in een caravan vlakbij bivakkeert. We gaan op zoek naar de plek om ons chemisch toiletje te legen, en vinden dat bij het toiletgebouw. Er komt geen water uit de kraan, maar met hulp van een medekampeerder is dat snel verholpen. De uitstroom voor vuil water kunnen we niet vinden, maar het blijkt dat de put met een hulpstukje opengemaakt kan worden.
2 juni
Eerst water vullen en vuil water weggooien, en dan op weg. Weer terug langs Bergen, en dan richting Sognefjord, de camping in Botnen, waar we al eerder stonden. Weer heel veel tunnels, sommige lang en andere heel kort.
We tanken en doen weekendboodschappen, maar kunnen geen parkeerplek vinden voor de koffie. Dan maar broodjes eten met koffie erbij.
We vinden de camping makkelijk: ze zijn kennelijk met uitbreiding bezig, en het lijkt op het eerste gezicht niet meer zo leuk. Maar als we erop rijden zijn er nog genoeg leuke plekjes te vinden.
Wel krijgen we hier de eerste flinke regenbuien van de vakantie, maar later klaart het weer op.
3 juni
Rustdag in Botnen. De eerste van de vakantie, die we gebruiken voor van alles.
4 juni
We gaan verder richting noorden en varen weer over de Sognefjord. Eerst wilden we bij een andere overvaart, maar daar bleek helemaal geen actie te bekennen, dus reden we maar weer naar het oosten en hadden daar geluk, dat hij net aankwam.
Daarna een hele mooie route, langs allerlei fjorden en bergen, tot we uitkomen in Floro. De camping daar stelt niet veel voor en blijkt aan een hele drukke weg te liggen, steeds komen er auto’s langs, ook op de camping zelf trouwens, weer veel buitenlanders erbij.
5 juni
We maken een rondje door het dorp, en gaan dan naar het noorden verder, een mooie route, alleen wordt het weer steeds slechter. We zien heel veel van een onbekende gletscher, en komen ook langs drukke industriestadjes. Via een lange weg met heel veel tunnels, komen we in Maloy terecht. De camping in het dorp is aardig, maar we gaan toch nog een rondje maken. Over een hoge brug met bocht erin en helemaal langs de kust komen we op een prachtig plekje aan het strand terecht. Het blijkt een camping, maar het weer is zo slecht en het waait zo superhard, dat we toch maar teruggaan naar de eerste camping. Daar blijkt het veel rustiger, ook met mooi uitzicht over de fjord, waar regelmatig boten varen. We slapen dan ook heerlijk.
6 juni
We besluiten het schiereiland Stadelandet wat beter te bekijken, de Vestkapp daar moet spectaculair zijn. De campings staan in geen enkel boekje, maar volgens de kaart moeten er vier totaal zijn. In het grotere dorp Selje is inderdaad een camping, maar twee andere zijn nergens te vinden. Dat belooft niet veel goeds, met heel erg smalle weggetjes bovendien. Toch maar naar de Vestkapp, zonder al te veel verwachtingen. Daar staat echter toch opeens een bordje camping! We gaan eerst bij de Kaap kijken, inderdaad prachtig, een heleboel eilanden in de verte en ook nog redelijk helder. Dan rijden we terug naar de camping, waar niet meteen duidelijk is waar je moet staan, en er is niemand te bekennen. Bij de naastgelegen supermarkt weten ze te vertellen, dat mevrouw net is weggereden, waarschijnlijk om haar dochtertje op te halen van school.
We besluiten te wachten, en inderdaad: heel snel komt een heel vriendelijke mevrouw aanrijden. We hebben het rijk alleen, en er komt ook nog een kabelhaspel te voorschijn voor stroom. Heel erg leuk!
7 juni
Via mooie wegen rijden we naar het ons bekende vogeleiland Runde, waar de camping nog steeds even mooi is. Prachtig plekje aan de zee, met allerlei vogels en een prachtige zonsondergang. Om er te komen moet je over minstens twee bruggen, waar twee auto’s elkaar niet kunnen passeren.
8 juni
Om naar Andalsness te komen, rijden we een stukje terug over de bruggen, en varen dan over bij Koparsnes, een lange overtocht. De weg is eerst erg druk en met veel vrachtauto’s, maar als het verkeer richting Alesund is afgebogen, wordt het een stuk rustiger en mooier, langs een fjord en door kleine dorpjes, met af en toe een tunnel. Na een laatste lange tunnel komen we in Andalsness, op een vrij drukke camping met veel Nederlanders, onder meer zo’n georganiseerde ANWB-reis. Wel erg mooi gelegen, met zicht op sneeuwbergen en watervalletjes. Af en toe hoor je de trein.
9 juni
We besluiten eerst even naar Andalsness terug te rijden voor weekendboodschappen en geld tappen. Best een leuk centrum, vlak bij het station en de fjord.
Daarna de Trollstigvejen, eerst wat druk vanwege de zaterdag. Maar met prachtig weer, en scherp gestoken bergen en heel veel sneeuw. Veel Noren gebruiken het mooie weer om te gaan wandelen of skiën, in korte broek soms.
Na de top wordt het veel rustiger. We varen weer over richting Geirangerfjord. Na een stukje rijden krijg je een hele reeks haarspeldbochten naar beneden, en dan zie je de beroemde fjord, compleet met cruiseschepen. Voorbij de plaats Geiranger moet aan een doodlopend weggetje een camperplaats zijn. Met wat moeite ontdekken we die inderdaad, althans een wat aftandse camping, waar we mooi kunnen staan, met zicht op de fjord en de cruiseschepen.
10 juni
Het is erg mistig als we wakker worden als de cruiseschepen alweer aankomen, en we besluiten een rustdagje te nemen, in de hoop op beter weer morgen. Anders zien we weer niks vanaf de Dalsnibba! Wel verkassen we naar de kleine camping aan de overkant, waar we een mooi plekje bij het water krijgen en genieten van alle bedrijvigheid. Het is alleen te koud om buiten te zitten.
11 juni
Nog steeds laaghangende wolken als we wakker worden, maar we gaan toch op weg naar de tolweg bij Dalsnibba. Je kunt onderweg bijna geen hand voor ogen zien, maar we betalen toch tol en rijden als één van de weinigen naar boven.
Inderdaad: één wolkendeken, met hier en daar een blauw stukje hemel. We wachten een poosje, en het wordt steeds helderder, maar je kunt niets zien van de fjord, die beneden moet zijn. Beneden blijkt het daar wat meer opgeklaard, zodat je de mooi besneeuwde vlakte kunt zien. Bij Grotli blijkt dat de oude weg naar Stryn nog afgesloten is: teveel sneeuw kennelijk. Er zit een groot hek voor. We keren om en gaan via de tunnels naar Stryn. Ook aan de andere kant is de fjellweg afgesloten en we vinden een leuke camping aan de Strynsvatn om te overnachten.
12 juni
We besluiten nog een noordelijke slinger te maken, en rijden in één keer naar Molde, omdat alle campings onderweg niet blijken te bestaan: drie keer overvaren op een dag, een record! De eerste ligt er verlaten bij: wel een keurig net wachthokje maar nergens een dienstregeling of zoiets. Maar al snel stopt er een Noor achter ons, en blijkt de pont snel te komen.
Via een mooie route rijden we verder, en op de laatste pont naar Molde besluiten we door te rijden naar Bud, waar we ons een leuke camping aan de kust herinneren.
Dat lukt allemaal en er is plek zat.
13 juni
Over de Atlanthavsvej (alleen het laatste stukje is spectaculair) gaan we richting Kristiansund. We vinden een leuke camping vlak bij zee op een stukje schiereiland ervoor, waar we overnachten.
De volgende dag moeten we ons toiletje legen, en dat blijkt nogal een probleem: een knorrige man van de beheerster moet daarvoor komen en de put openen, er een trechter in zetten, en dan pas kan er gewerkt worden. Lozen van vuil water is niet mogelijk.
14 juni
Op de kaart hebben we een mooi rondje langs de Dovrefjell ontdekt. Na onze ervaring bij Stryn is het ook hier de vraag of hij open is, en er is ook niet echt een camping in de buurt volgens onze boekjes. Via een mooie omtrekkende beweging vinden we bij Eresfjord een rustige camping met een mooie plek aan een riviertje, tussen de bomen. En inderdaad is ook deze weg nog niet open, wegens te veel sneeuw, althans volgens de dames van de PTT. De VVV is nog niet open. Morgen kijken hoe ver we komen!
15 juni
Bij aankomst is de weg toch open: alleen moeten we even wachten op een asfaltwagen, die een stukje bij de ingang aan het vernieuwen is! Deze kant van de route is echt heel net open: wat een smalle stukken weg hier en daar met nog veel sneeuw er langs, doodeng vind ik!
Kom je uit een bochtige, onverlichte tunnel zetten, en is de weg op meerdere plaatsen zo smal met sneeuwmuren, dat de spiegels van de camper vanzelf inklappen om er langs te komen! Later wordt het beter en zien we allerlei Noren bezig met inrichten van hun zomerhuisjes. Allemaal auto’s met karretjes erachter. Die komen allemaal van de andere kant, dus daar is duidelijk minder sneeuw. Omdat de weg nog maar net open is, hoeven we geen tol te betalen.
We rijden Sundallsora voorbij, en vinden een leuke kampeerplek bij Gjora.
16 juni
Een overgangsdagje: we rijden een vrij saaie route met slecht weer over de Dovrefjell en overnachten in Lom, op een veel te dure, geregelde camping. Je krijgt zelfs digitaal saldo op je sleutelkaart voor de douche, en moet borg betalen voor de card zelf. Het lijkt wel Roompot camping!
17 juni
Een prachtige tocht over de Sognefjellweg: van de drie tolweggetjes gaan er twee niet door. Voor één mag je niet langer zijn dan
We komen terecht op een camping in Luster, waar we een paar jaar geleden ook hebben gestaan, aan de fjord. Alleen blijkt er helemaal geen gelegenheid te zijn je water te lozen, toch wel slecht voor zo’n dure camping. Dus gooien we alleen de verswatertank vol.
18 juni
Bij een naburige camping hebben ze volgens de ANWB wel camperservice, maar dat blijkt erg problematisch als je daar niet staat. Uiteindelijk mogen we toch ons water in de put kwijt.
We rijden de tolweg naar Ovre Ardal, en dan rechtsaf naar Aurland, over de oude weg, die nog in tact is, ook al is er nu een tunnel van
Een leuk campinkje aan de rivier, om te overnachten.
19 juni
We rijden de Aurlandveien, die heel mooi is, nu met mooi weer, en dan de weg over de Hardangervidda, nummer 7, van Hol uit. We hebben die vast nog nooit zo goed gezien, en ook een mooie waterval.
Dan over weg 13 naar Lofthus, waar we weer overnachten op de mooie camping in de boomgaard, met prachtig zicht op de gletsjer van Folgefonn.
Bij Brimnes moeten we nog even wachten, omdat ze met een nieuwe weg en brug bezig zijn, maar dat valt gelukkig mee.
20 juni
In tegenstelling tot gisteren gutst het ’s morgens van de regen als we water moeten tappen en lozen. We zien nu niets van de mooie gletsjer. Onderweg knapt het weer iets op, en we genieten van de mooie route over Haukeligrend.
Eén omweggetje lukt niet omdat de weg afgesloten is, en we rijden een ommetje extra omdat ze met een tunnel bezig zijn.
Door het mooie dal van Rjukan, waar we nog nooit geweest zijn op de terugweg, rijden we naar een camping vlak bij het industriestadje.
Leuke overnachtingsplek met mooi weer.
21 juni
Langzamerhand op de terugweg, hebben we eerst nog een heel mooi stuk vanaf Rjukan, ongeveer tot Drammen. De weg daar in de buurt is lang niet zo stressy als drie jaar geleden, en ook de Oslofjordtunnel gaat goed.
We willen weer kamperen op de kleine camping bij Rakkestad, maar die blijkt niet meer actief te zijn. Het gras staat heel hoog en alles zit potdicht, met een groot bord: no camping.
Dan maar uitgeweken naar Halden, een camping vlak bij de vesting, mooi gelegen. Het is warm weer geworden, dus we kunnen weer eens in de zon zitten.
22 juni
Het eerste stuk Zweden doen we nog via een leuke weg. Koud op de snelweg begint het te plenzen, en dat houdt eigenlijk de hele dag niet meer op.
Dan blijkt ook hoeveel steentjes we opgepikt hebben tijdens al onze avonturen: de eerste kilometers lijkt wel een bombardement in de wielkasten.
In de NKC-gids hebben we een leuke camperplek in een jachthaven ontdekt, in de plaats Domsten, met zicht op zee (en Denemarken aan de overkant). We hopen dat het niet al te vol is, maar dat blijkt erg mee te vallen. De lucht trekt zelfs ook nog helemaal open.
Het blijkt midzomerfeest te zijn, er lopen allemaal mensen met bloemenkransen op hun hoofd, en er is tot laat nog reuring, maar toch slapen we goed.
23 juni
We zijn al vroeg bij de brug-tunnel naar Denemarken, en steken die over. In Denemarken begint het weer te regenen, maar dat houdt ook weer op.
Ook de veerboot bij Rodby-Puttgarden gaat goed, we kunnen vrijwel meteen doorrijden.
Dan gaan we nog verder tot bij Hamburg, waar we net voor een enorme file afslaan naar Drage, de camperplaats aan de Elbe, waar we in september ook een nachtje hebben gestaan. Wat een verschil: toen stonden er hooguit 20 campers, nu is de plek voor 100 campers zo goed als vol! Wel even slikken, maar toch hebben we een goede nachtrust, en kunnen zelfs buiten eten. ’s Avonds en ’s nachts houdt iedereen zich goed stil.
24 juni
Bij het wakker worden horen we de regendruppels al op het dak, en dat wordt er in de loop van de dag niet beter op: wat een gietbuien in Duitsland!
De werkzaamheden tussen Hamburg en Bremen leveren geen probleem op, maar bij Osnabrück gaat het mis: ook daar zijn werkzaamheden, waar blijkbaar iets is fout gegaan, met een Vollsperrung als gevolg!
Verwacht wordt dat het tot drie uur duurt, dus we gaan maar via een clandestien weggetje op een parkeerplaats naar de secundaire weg. Ook al is het daar ook druk in het begin, door uitwijkers, je rijdt in elk geval. Later gaat het een stuk beter omdat de Uroute weer terugwijst naar de snelweg, wat heel veel mensen doen. Vlak bij Nederland gaan we maar weer naar de snelweg, je ziet toch niks met al die regen. In Nederland is het iets beter, nog wel buien, maar niet meer continue. Zo komen we om zes uur moe maar piekfijn aan bij ons huis, waar alles in orde blijkt. Dan maar weer uitpakken alles. En tot de volgende keer!